1999

Na twee millennia van enkelvoudig vensterglas, gevolgd door vijf decennia van isolerend spouwglas, is het onjuist om te veronderstellen dat het belang van vensterglas in de moderne wereld uitsluitend wordt bepaald door de laagste U-waarde, zoals Michel Trompert in 1999 concludeerde na zijn analyse van de onhoudbare nadelen van spouwglas. 

 

Met een team werkte hij aan nieuwe en duurzame eigenschappen van enkelglas, die zowel aan de behoeften van deze generatie voldoen als een solide basis bieden voor de volgende generatie. Dit omvatte doelen zoals het verder verminderen van energieverbruik en het behouden van een evenwicht tussen natuur en cultuur, wat resulteerde in het overbodig maken van kwetsbare elementen zoals vacuüm- of gasgevulde spouwen, stripjes, puntjes en randjes die enkel worden toegevoegd om een lage U-waarde te bereiken.

 

Het concept van Van Ruysdael glas beoogt de bruikbaarheid en identiteit van onze gebouwde omgeving beter te beschermen en te behouden door een toekomstbestendige oplossing te bieden met minder maar houdbaar materiaal. Dit zou subsidies en labelsystemen overbodig maken, die slechts gericht zijn op het ondersteunen van isolatie met lage U-waarden. Van Ruysdael is gestart en het glas zou gaan bijdragen aan een ideale leefomgeving die gereed is voor de toekomst.